acant

Occitan

Etimologia

Del latin acanthus « acàcia, acant », del grèc ancian ἄκανθος

Prononciacion

lengadocian, gascon /aˈkant/, /aˈkant/

Sillabas

a|cant

Nom comun

acant masculin

Declinason
Singular	Plural
acant	acants
[aˈkant]	[aˈkants]

Especimèn dAcant

Ornament en fuèlha dAcant

1. (botanica) Planta del genre Acanthus, de la familha de las Acanthaceae, remarcabla per de bèlas fuèlhas dentadas, que lo tèrme se se còrb naturalament.
2. (arquitectura) Ornament que vòl imitar de la fuèlha d’acant.

Variantas dialectalas

• acanta (provençau)

Sinonims

noms popular de la planta

• bèrsa
• branca orsina
• pata d'ors

Traduccions

Convevcions internacionalas: Acanthus (conv) alemand: Akanthus (de), Bärenklau (de) anglés: acanthus (en) basc: molorrika (eu), malorri (eu) catalan: acant (ca)

espanhòl: acanto (es) francés: acanthe (fr) italian: acanto (it) portugués: acanto (pt), erva-gigante (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin acanthus « acàcia, acant », del grèc ancian ἄκανθος

Prononciacion

/əˈkan/, /əˈkan/

Sillabas

a|cant

Nom comun

acant masculin

Declinason
Singular	Plural
acant	acants

1. acant ^(oc)