Occitan

Etimologia

Del latin imitari.

Prononciacion

/imiˈta/

França (Bearn) : escotar « imitar »

Sillabas

i | mi | tar (4)

 Vèrb

imitar

  1. Far parièr que qualqu'un mai.
  2. Prendre l'aparença, o la votz, de qualqu'un mai o de quicòm.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu imitar
Gerondiu imitant
Participi passat
singular plural
masculin imitat imitats
femenin imitada imitadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present imiti
imite[N 1]
imitas imita imitam imitatz imitan
Imperfach imitavi imitavas imitava imitàvem imitàvetz imitavan
Preterit imitèri imitères imitèt imitèrem imitèretz imitèron
Futur imitarai imitaràs imitarà imitarem imitaretz imitaràn
Condicional imitariái imitariás imitariá imitariam imitariatz imitarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present imite imites imite imitem imitetz imiten
Imperfach imitèssi imitèsses imitès
imitèsse
imitèssem imitèssetz imitèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu imita ! imitem ! imitatz !
Negatiu imites pas ! imitem pas ! imitetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)