Occitan

Etimologia

Del latin ădultus (« qu'a grandit »), de ădŭlesco o ădŏlescō (« créisser », « grandir »).

Prononciacion

/aˈðylto̞/, provençau /aˈdylto̞/

Sillabas

a|dul|ta

 Nom comun

adulta femenin, al masculin: (adult / adulte)

Declinason
Singular Plural
adulta adultas
[aˈðylto̞] [aˈðylto̞s]
  1. Persona qu'atenguèt sa maturitat psicologica e intellectuala.
    • Quitament jova aquela enfant, es ja una adulta.
  2. Persona o animal qu'atenguèt lo tèrme de sa formacion.
  3. Persona que la creissença s'acabèt.
  4. (per extension) Persona que passèt la majoritat civila.

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin ădultus (« qu'a grandit »), de ădŭlesco o ădŏlescō (« créisser », « grandir »).

Prononciacion

oriental /əˈðuɫtə/, occidental /aˈðuɫta/

Sillabas

a|dul|ta

 Nom comun

adulta femenin, al masculin: (adult)

Declinason
Singular Plural
adulta adultes
  1. adulta (oc)

 Forma d'adjectiu

adulta

  1. Femenin singular de adult.

Espanhòl

Etimologia

Del latin ădultus (« qu'a grandit »), de ădŭlesco o ădŏlescō (« créisser », « grandir »).

Prononciacion

Peninsular: /aˈðulta/ American: naut /aˈdult(a)/, bas /aˈðulta/

Sillabas

a|dul|ta

 Nom comun

adulta femenin, al masculin: (adulto)

Declinason
Singular Plural
adulta adultas
  1. adulta (oc)

 Forma d'adjectiu

adulta

  1. Femenin singular de adulto.

Italian

Etimologia

Del latin ădultus (« qu'a grandit »), de ădŭlesco o ădŏlescō (« créisser », « grandir »).

Prononciacion

/aˈdulta/

Sillabas

a|dul|ta

 Nom comun

adulta femenin, al masculin: (adulto)

Declinason
Singular Plural
adulta adulte
  1. adulta (oc)

 Forma d'adjectiu

adulta

  1. Femenin singular de adulto.

Portugués

Etimologia

Del latin ădultus (« qu'a grandit »), de ădŭlesco o ădŏlescō (« créisser », « grandir »).

Prononciacion

Portugal /ɐdˈuɫtɐ/; Brasil /aˈduwtɐ/, /aˈduwtə/

Sillabas

a|dul|ta

 Nom comun

adulta femenin, al masculin: (adulto)

Declinason
Singular Plural
adulta adultas
  1. adulta (oc)

 Forma d'adjectiu

adulta

  1. Femenin singular de adulto.