afrontament

Occitan

Etimologia

De afrontar amb lo sufix «-ment»

Prononciacion

lengadocian, gascon /afɾuntaˈmen/, /afɾuntaˈmen/

provençau /afʀũⁿtaˈmẽⁿ/, /afʀũⁿtaˈmẽⁿ/

Sillabas

a|fron|ta|ment

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
afrontament	afrontaments
[afɾuntaˈmen]	[afɾuntaˈmens]

afrontament masculin

1. Accion d'afrontar, de batalhar, de combatre, de desfiar.
2. Resultat d'aquela accion.

Sinonims

• combat
• luta
• confrontacion

Parents

• afront
• afrontador / afrontaire
• afrontar
• afrontariá
• afrontós

Traduccions

alemand: Konfrontation (de), Gegenüberstellung (de) anglés: facing-up (en), affronting (en) basc: catalan: afrontament (ca), enfrontament (ca)

espanhòl: afrontamiento (es), enfrentamiento (es) francés: affrontement (fr) italian: affrontamento (it) portugués: afrontamento (pt)

Catalan

Etimologia

De afrontar amb lo sufix «-ment»

Prononciacion

/əfɾuntəˈmen/, /əfɾuntəˈmen/

Sillabas

a|fron|ta|ment

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
afrontament	afrontaments

afrontament masculin

1. afrontament ^(oc)