Occitan

Etimologia

Del bas latin *allactare.

Prononciacion

/alaˈt͡ʃa/

Sillabas

a | la | char

 Vèrb

alachar

  1. Alimentar amb lo lach mairal.

Variantas dialectalas

Derivats

Antonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu alachar
Gerondiu alachant
Participi passat
singular plural
masculin alachat alachats
femenin alachada alachadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present alachi
alache[N 1]
alachas alacha alacham alachatz alachan
Imperfach alachavi alachavas alachava alachàvem alachàvetz alachavan
Preterit alachèri alachères alachèt alachèrem alachèretz alachèron
Futur alacharai alacharàs alacharà alacharem alacharetz alacharàn
Condicional alachariái alachariás alachariá alachariam alachariatz alacharián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present alache alaches alache alachem alachetz alachen
Imperfach alachèssi alachèsses alachès
alachèsse
alachèssem alachèssetz alachèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu alacha ! alachem ! alachatz !
Negatiu alaches pas ! alachem pas ! alachetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)