alternar
Occitan
Etimologia
Del latin alternatum de alternare (« alternr »), de alter (« autre »).
Prononciacion
/al.teɾ.'na/
Sillabas
al | ter | nar
Nom comun
alternar (intransitiu)
- Far successivament e a cadun son torn una meteissa causa en parlant de doas personas.
- Se succedir a cadun son torn amb regularitat, pel objècte.
alternar (transitiu)
- (Agricultura) Far produire a un camp en seguida un còp de cerealas e lo seguent de pasturas.
- (Agricultura) Utilizar dins una mèsma sason o sus diferentas annadas en rotacion de fitosanitaris diferents per que torne pas lo parasitas resistants.
Traduccions
Conjugason
Lengadocian
| Infinitiu | alternar | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | alternant | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | alternat | alternats | ||||
| femenin | alternada | alternadas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | alterni alterne[N 1] |
alternas | alterna | alternam | alternatz | alternan |
| Imperfach | alternavi | alternavas | alternava | alternàvem | alternàvetz | alternavan |
| Preterit | alternèri | alternères | alternèt | alternèrem | alternèretz | alternèron |
| Futur | alternarai | alternaràs | alternarà | alternarem | alternaretz | alternaràn |
| Condicional | alternariái | alternariás | alternariá | alternariam | alternariatz | alternarián |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | alterne | alternes | alterne | alternem | alternetz | alternen |
| Imperfach | alternèssi | alternèsses | alternès alternèsse |
alternèssem | alternèssetz | alternèsson |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Afirmatiu | — | alterna ! | — | alternem ! | alternatz ! | — |
| Negatiu | — | alternes pas ! | — | alternem pas ! | alternetz pas ! | — |
| Nòtas | ||||||
| ||||||
Gascon
| Infinitiu | alternar | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | alternant | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | alternat | alternats | ||||
| femenin | alternada | alternadas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| jo | tu | eth era |
nosautes nosautas |
vosautes vosautas |
eths eras | |
| Present | alterni | alternas | alterna | alternam | alternatz | alternan |
| Imperfach | alternavi | alternavas | alternava | alternàvam | alternàvatz | alternavan |
| Preterit | alternèi | alternès | alternè | alternèm | alternètz | alternèn |
| Futur | alternarèi | alternaràs | alternarà | alternaram | alternaratz | alternaràn |
| Condicional | alternarí | alternarés | alternaré | alternarem | alternaretz | alternarén |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| jo | tu | eth era |
nosautes nosautas |
vosautes vosautas |
eths eras | |
| Present | alterni | alternes | alterne | alternem | alternetz | alternen |
| Imperfach | alternèssi | alternèsses | alternèsse | alternèssem | alternèssetz | alternèssen |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| jo | tu | eth era |
nosautes nosautas |
vosautes vosautas |
eths eras | |
| Afirmatiu | — | alterna ! | — | alternem ! | alternatz ! | — |
| Negatiu | — | ne alternes pas ! | — | ne alternem pas ! | ne alternetz pas ! | — |
Lemosin
| Infinitiu | alternar | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | alternant | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | alternat | alternats | ||||
| femenin | alternada | alternadas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| iu | tu | eu ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
ilhs elas | |
| Present | alterne | alternas | alterna | alternam | alternatz | alternan alternen |
| Imperfach | alternava | alternavas alternaves |
alternava | alternavam alternavem |
alternavatz alternavetz |
alternavan alternaven |
| Preterit | alternei | alterneras alterneres |
alternet | alterneram alternerem |
alterneratz alterneretz |
alterneren |
| Futur | alternarai | alternaras | alternará | alternarem | alternaretz | alternaran |
| Condicional | alternariá | alternarias | alternariá | alternariam | alternariatz | alternarian |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| iu | tu | eu ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
ilhs elas | |
| Present | alterne | alternes | alterne | alternem | alternetz | alternen |
| Imperfach | alternessa | alternessas | alternessa | alternessam alternessem |
alternessatz | alternessan alternessen |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| iu | tu | eu ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
ilhs elas | |
| Afirmatiu | — | alterna ! | — | alternam ! | alternatz ! | — |
| Negatiu | — | alternas pas ! | — | alternam pas ! | alternatz pas ! | — |
| Nòtas | ||||||
Catalan
Etimologia
Del latin alternatum de alternare (« alternr »), de alter (« autre »).
Prononciacion
- Oriental: /əɫ.tərˈna/
- Occidental: nord-occidental /aɫ.terˈna/, valencià /aɫ.teɾˈnaɾ/
Espanha (Barcelona) : escotar « alternar »
Sillabas
al | ter | nar
Nom comun
alternar
- Far successivament e a cadun son torn una meteissa causa en parlant de doas personas.
- Se succedir a cadun son torn amb regularitat, pel objècte.
Espanhòl
Etimologia
Del latin alternatum de alternare (« alternr »), de alter (« autre »).
Prononciacion
escotar « alternar »
Sillabas
al | ter | nar
Nom comun
alternar
- Far successivament e a cadun son torn una meteissa causa en parlant de doas personas.
- Se succedir a cadun son torn amb regularitat, pel objècte.
Italian
Etimologia
Del latin alternatum de alternare (« alternr »), de alter (« autre »).
Prononciacion
Sillabas
al | ter | nar
Nom comun
alternar
- Far successivament e a cadun son torn una meteissa causa en parlant de doas personas.
- Se succedir a cadun son torn amb regularitat, pel objècte.
Portugués
Etimologia
Del latin alternatum de alternare (« alternr »), de alter (« autre »).
Prononciacion
Sillabas
al | ter | nar
Nom comun
alternar
- Far successivament e a cadun son torn una meteissa causa en parlant de doas personas.
- Se succedir a cadun son torn amb regularitat, pel objècte.