amorièr
Occitan
Etimologia
Bastit a partir d'amora amb lo sufix -ièr.
Prononciacion
[amu'rjɛ]
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « amorièr »
Sillabas
a | mo | rièr (3)
Nom comun
amorièr masculin
- Bot. Arbre caducifòli del genre Morus, que lo fruch n'es l'amora.
- S'espandiguèt de tant qu'èra las jos un amorièr dins l'èrba seca e mofla plan abrigat per una rasa (Max Roqueta, trach de "Lo Cromir" dins Lo grand teatre de Dieu)