Veire tanben : aneu

Occitan

Etimologia

Dau latin anĕllus « anèu petit », diminutiu d'anŭlus « anèu ».

Prononciacion

/aˈnɛw/

Sillabas

a | nèu

 Nom comun

Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
anèu anèus
[aˈnɛw] [aˈnɛw]

anèu masculin (provençau)

  1. Peça de metau o d'una autra matèria resistenta, en forma de ceucle.

Variantas dialectalas

Traduccions