apocrif
Occitan
Etimologia
- Del latin apocryphus, del grec ancien grèc ancian ἀπόκρυφος « amagat, secret »
Prononciacion
- lengadocian, gascon /apuˈkɾif/
Sillabas
a|po|crif
Adjectiu
apocrif
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | apocrif | apocrifs |
| [apuˈkɾif] | [apuˈkɾifs] | |
| Femenin | apocrifa | apocrifas |
| [apuˈkɾifo̞] | [apuˈkɾifo̞s] | |
- (religion) Que la Glèisa ten pas per canonic.
- (per extension) Qualifica los escrichs que l’autoritat es suspècta, de libres, d'istòrias que l’autenticitat es pas establida.
- (en particular) Qualifica una informacion, una nòva qu'òm dobta, a la quala òm pòt pas donar fe.