Occitan

Etimologia

Del latin apponere.

Prononciacion

/aˈpundɾe/

Lengadocian : escotar « apondre »

Sillabas

a | pon | dre

 Vèrb

apondre (auvernhat) (lemosin) (lengadocian) (provençau) (vivaroaupenc)

  1. Ajustar.

Variantas dialectalas

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu apondre
Gerondiu apondent
Participi passat
singular plural
masculin apondut aponduts
femenin aponduda apondudas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present apondi apondes apond apondèm apondètz apondon
Imperfach apondiái apondiás apondiá apondiam apondiatz apondián
Preterit apondèri apondères apondèt apondèrem apondèretz apondèron
Futur apondrai apondràs apondrà apondrem apondretz apondràn
Condicional apondriái apondriás apondriá apondriam apondriatz apondrián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present aponda apondas aponda apondam apondatz apondan
Imperfach apondèsse apondèsses apondèsse apondèssem apondèssetz apondèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu apond ! apondam ! apondètz !
Negatiu apondas pas ! apondam pas ! apondatz pas !