aprueimar

Occitan

Etimologia

Del latin approximāre.

Prononciacion

/aprejˈma/, /aprejˈma/

Vèrb

aprueimar

1. Botar prèp de qualqu'un o de quicòm.

s'aprueimar (lemosin)

1. Venir pròche.

Variantas dialectalas

• apressar (gascon)
• aprochar

Traduccions

alemand: nähern (de) anglés : to approach (en) catalan : acostar (ca), apropar (ca)

francés: approcher (fr) sami del nòrd : lahkonit (se)

Conjugason

Lemosin

Infinitiu	aprueimar
Gerondiu	aprueimant
Participi passat
	singular			plural
masculin	aprueimat			aprueimats
femenin	aprueimada			aprueimadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	iu	tu	eu ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	ilhs elas
Present	aprueime	aprueimas	aprueima	aprueimam	aprueimatz	aprueiman aprueimen
Imperfach	aprueimava	aprueimavas aprueimaves	aprueimava	aprueimavam aprueimavem	aprueimavatz aprueimavetz	aprueimavan aprueimaven
Preterit	aprueimei	aprueimeras aprueimeres	aprueimet	aprueimeram aprueimerem	aprueimeratz aprueimeretz	aprueimeren
Futur	aprueimarai	aprueimaras	aprueimará	aprueimarem	aprueimaretz	aprueimaran
Condicional	aprueimariá	aprueimarias	aprueimariá	aprueimariam	aprueimariatz	aprueimarian
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	iu	tu	eu ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	ilhs elas
Present	aprueime	aprueimes	aprueime	aprueimem	aprueimetz	aprueimen
Imperfach	aprueimessa	aprueimessas	aprueimessa	aprueimessam aprueimessem	aprueimessatz	aprueimessan aprueimessen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	iu	tu	eu ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	ilhs elas
Afirmatiu	—	aprueima !	—	aprueimam !	aprueimatz !	—
Negatiu	—	aprueimas pas !	—	aprueimam pas !	aprueimatz pas !	—
Nòtas