aptitud

Occitan

Etimologia

Del latin aptitudo.

Prononciacion

/atti'tyt/, /atti'tyt/ França (Bearn) : escotar « aptitud »

Sillabas

ap|ti|tud

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
aptitud	aptituds
[atti'tyt]	[atti'tyts]

aptitud femenin

1. Capacitat, competéncia, disposicion naturala per far quicòm.
2. (drech) Competéncia per recebre un legat.

Parents

• apte

Sinonims

• aptesa
• capacitat
• competéncia
• disposicion
• facilitat
• qualificacion
• talent

Sinonims

• inaptitud

Traduccions

alemand: Eignung (de), Begabung (de), Fähigkeit (de), Tauglichkeit (de) anglés: aptitude (en), aptness (en) catalan: aptitud (ca) espanhòl: aptitud (es), capacidad (es), habilidad (es), disposición (es), predisposición (es), preparativos (es)

francés: aptitude (fr) italian: attitudine (it) basc: gaitasuna (eu) portugués: disposição (pt), aptidão (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin aptitudo.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « aptitud »

Prononciacion

/əptiˈtut/, /əptiˈtut/

valencian /aptiˈtut/, /aptiˈtut/

Sillabas

ap|ti|tud

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
aptitud	aptituds

aptitud femenin

1. Aptitud

Espanhòl

Etimologia

Del latin aptitudo.

Prononciacion

escotar « aptitud »

Prononciacion

/a̠ptiˈtuð/, /a̠ptiˈtuð/

Sillabas

ap|ti|tud

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
aptitud	aptitudes

aptitud femenin

1. Aptitud (inata)
2. Don natural per aprene una disciplina e la realizar amb abiletat (aquerida)