Occitan

Etimologia

Del latin facilitas

Prononciacion

/fasili'tat/ França (Bearn) : escotar « facilitat »

Sillabas

fa|ci|li|tat

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
facilitat facilitats
[fasili'tat] [fasili'tats]

facilitat femenin

  1. Qualitat de çò qu'es d'emplec o de far sens pena.
    • La facilitat de la vida modèrna.
  2. Mejan que permet d’executar sens pena.
    • Los desirs s’amortisson per la facilitat de los satisfar.
  3. (particular) (comèrci, finància) (sovent al plural) Comoditats, delais acordats a un crompaire, a un debitor.
  4. Disposicion naturala o aquesida, amb que se realiza quicòm sens pena, sens esfòrç.
    • Son filh comencèt a parlar amb facilitat.
  5. Aptitud a concebre, a produire, a trabalhar aisidament.
  6. Biais que se realiza una causa sens pena.

Sinonims

Parents

Traduccions

 Forma de vèrb


  1. Participi passat masculin singular de facilitar.

Catalan

Etimologia

Del latin facilitas

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « facilitat »

Prononciacion

or: /fəsiliˈtat/
oc: /fasiliˈtat/

Sillabas

fa|ci|li|tat

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
facilitat facilitats

facilitat femenin

  1. facilitat

 Forma de vèrb


  1. Participi passat masculin singular de facilitar.