Occitan

Etimologia

  • (nom com. subretot (1)) Del latin sensus (« percebre pels senses, sentir »).
  • (nom com. subretot (2)) De las lengas germanicas sen (« cap, caminada »).
  • (prep.) Del latin sine

Prononciacion

/'sens/ França (Bearn) : escotar « sens »

Sillabas

sens (1)

 Nom comun 1

Declinason
Singular Plural
sens senses
['sens] [ˈsenses]

sens masculin

  1. Significacion, çò que quicòm vòl dire.
  2. (antropologia, psicologia, religion) Idèa coerenta que quicòm se fa de sa plaça dins l'univèrs e del debanament de sa vida.
  3. (biologia) Facultat de percebre las impressions fachas pels objèctes exteriors.
    • Los cinc senses.
  4. Biais de jutjar, de comprene. Qu'exprimís lo sentiment, l’opinion de qualqu’un al subjècte d'un subjècte donat.
    • Virar una question dins totes los senses.
  5. Rason, intelligéncia.
    • Prene un decision de bon sens.

Parents

Traduccions

 Nom comun 2

Declinason
Singular Plural
sens senses
['sens] [ˈsenses]

sens

  1. Direccion de circulacion d’un flux.
  2. (geometria) L’un o l’autre dels percors possibles d’una drecha, o una de las caracteristica d’una semidrecha o d’un vector non nul. Cal pas confondre sens e direccion en geometria.

Traduccions

 Preposicion

sens invariable

  1. Preposicion marcant l’abséncia, la manca, l’exclusion de qualqu'un, de quicòm.
    • Sens tu, soi pas res !
  2. Tanben se plaça davant un infinitiu per marcar l’abséncia, la manca d’una mena d’èsser, d’agir.
    • Lo disi sens rire: larga te !

Traduccions

Catalan

Prononciacion

Oriental: central /ˈsɛns/, balear /ˈsəns/, /ˈsɛns/ Occidental: /ˈsens/

Sillabas

sens (1)

 Preposicion

sens

  1. sens

Sinonims

Francés

Prononciacion

Soïssa (Lausana) : escotar « sens »

Prononciacion

/sɑ̃s/

Sillabas

sens (1)

 Nom comun 1 e 2

sens

  1. sens