Occitan

Etimologia

De mancar

Prononciacion

/ˈmaŋko̞/

França (Bearn) : escotar « manca »

Sillabas

man|ca

 Nom comun

manca femenin

Declinason
Singular Plural
manca macas
[ˈmanko̞] [ˈmanko̞s]
  1. Abcéncia, defaut, omission; fach de mancar.

Sinonims

Traduccions

 Preposicion

manca

  1. Introduch lo temps que deu s'escòrrer per marcar l'ora al pic.
    • Son uèit oras manca un quart.
    • Son sièis oras manca tres.

 Forma de vèrb

manca

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de mancar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de mancar

Catalan

Etimologia

Del latin mancus

Prononciacion

oriental /ˈmaŋkə/
occidental /ˈmaŋka/

Sillabas

man|ca

 Nom comun

manca femenin (masulinizacion: manc)

Declinason
Singular Plural
manca maques
  1. manpòta, desbraçada

 Forma d'adjectiu

manca

  1. Femenin singular de manc

 Forma de vèrb

manca

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de mancar
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de mancar

Espanhòl

Prononciacion

/ˈmaŋka/

 Forma d'adjectiu

manca

  1. Femenin singular de manco

Italian

Etimologia

Del latin mancus

Prononciacion

/ˈmaŋka/

Sillabas

man|ca

 Nom comun

manca femenin

Declinason
Singular Plural
manca mache
  1. la man esquèrra

 Forma d'adjectiu

manca

  1. Femenin singular de manco

 Forma de vèrb

manca

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de mancare
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de mancare