exterior
Occitan
Etimologia
- Del latin exterior « mai en defòra ».
Prononciacion
/et͡seɾiu/ França (Bearn) : escotar « exterior »
Sillabas
ex|te|rior
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | exterior | exteriors |
| [et͡seriu] | [et͡serius] | |
| Femenin | exteriora | exterioras |
| [et͡seriuɾo̞] | [et͡seriuɾo̞s] | |
exterior
- Qu'es pas dins un espaci, dins un domèni, dins una tematica donadas.
- Los intervenents exteriors a l’escòla.
- Qu'es pas dins un bastit. Qu'es defòra, a l’aire liure.
- Las activitats exterioras son popularas l’estiu.
- Situat mai prèp d’un tèrme.
- La sisa exteriora de la pèl es l’apidèrme.
- Fòra del país.
- Lo comèrci exterior del país.
Sinonims
Parents
Antonims
Traduccions
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| exterior | exteriors |
| [et͡seriu] | [et͡serius] |
exterior
- Çò qu'es exterior.
- L’exterior de l'ostal es roge.
- (espòrt) Fach qu'una equipa o un jogaire jòga dins l'estadi o la region de l'adversari.
- Es nòstra melhora partida a l’exterior.
Anglés
Etimologia
- Del latin exterior « mai en defòra ».
Prononciacion
- RU /ɪkˈstɪəɹɪə/ /ɛkˈstɪəɹɪə/
- EUA /ɪkˈstɪɹiɚ/ /ɛkˈstɪɹiɚ/
Sillabas
ex|te|rior
Adjectiu
exterior
Nom comun
exterior
Catalan
Etimologia
- Del latin exterior « mai en defòra ».
Prononciacion
Espanha (Valéncia) : escotar « exterior »
Prononciacion
- Oriental /əkstəɾiˈo/
- Occidental /eksteɾiˈo/ valencian /ekste.ɾiˈoɾ/
Sillabas
ex|te|rior
Adjectiu
exterior
Nom comun
exterior
Espanhòl
Etimologia
- Del latin exterior « mai en defòra ».
Prononciacion
Veneçuèla : escotar « exterior »
Prononciacion
- /eksteˈɾioɾ/
Sillabas
ex|te|rior
Adjectiu
exterior
Nom comun
exterior
Portugués
Etimologia
- Del latin exterior « mai en defòra ».
Prononciacion
- Brasil /esteɾiˈoʁ/
Sillabas
ex|te|rior
Adjectiu
exterior
Nom comun
exterior