Veire tanben : tèrmes

Occitan

Etimologia

(nom1) Del latin terminus « bòla ».
(nom2) Evoluvion del latin terminus « bòla » dins lo sens de « determinacion del sens d'un mot, definicion ».

Prononciacion

/'tɛrme/

Sillabas

tèr|me

 Nom comun 1

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
tèrme tèrmes
['tɛrme] ['tɛrmes]

tèrme masculin

  1. (istoric) Bòla marcant una limita e facha d’un bust que s'acaba en gaina, en sovenir del dieu Tèrme.
  2. Bòla ; limit ont s’arrèsta quicòm.
  3. (per extension) Fin d’un espaci de percórrer.
    • Lo tèrme del camin.
    1. (geografia) tap, toral, penjal de montanha, travèrsa o randal que fa limita
  4. (per extension) Fin d’un periòde de temps.
    • Lo tèrme de la vida.
    1. (financia) Moment fixat per avança per un pagament.
      • Pagar a tèrme escadut.
      1. (metonimia) Soma que se deu al tèrme escadut.
    2. Temps a la fin de que una femna o un animal femne deu s'ajaire, dins lo cors ordinari de la natura.
      • S'ajaguèt abans tèrme.
      • Anhelar a tèrme.
  5. (plural) Estat, natura de las relacions que s'entreten amb qualqu’un.
    • Èsser en bons tèrmes

Variantas dialectalas

Traduccions

 Nom comun 2

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
tèrme tèrmes
['tɛrme] ['tɛrmes]

tèrme masculin

  1. (linguistica) Expression d’una idèa ; mot o frasa.
    • I sèm autorizats segon los tèrmes de la lei.
  2. (logica) (matematicas) Cadun dels elements d’un rapòrt, d’una relacion, d’una comparason o d’una progression.
  3. (matematicas) Caduna de las quantitats que compausan una equacion o una expression algebrica e que son separats pels signes mai (+) o mens (-).
  4. (logica) Caduna de las tres partidas d’un sillogisme que, combinats doas o doas, forman las partidas.
  5. Cadunda dels dos objèctes que se compara l’un amb l’autre o qu'an de relacion o de rapòrt entre eles.
    • Causissètz melhor los tèrmes de comparason.
  6. (plural) biais de parlar qu'es particular a cada art, a cada sciéncia
    • Los tèrmes tecnics.

Traduccions

mot