Veire tanben : còrs

Occitan

Del latin cursus de currere.

/ˈkurs/, /ˈkurs/, provençau /ˈkuʀs/, /ˈkuʀs/ França (Bearn) : escotar « cors »

cors

Nom comun

cors masculin

Movement d’escorrement natural dans l’espaci.
(idrologia) Flux, espandida percorreguda per l’aiga dels fluvis e dels rius. cors d’aiga
(biologia) Circulacion d’un liquid canalizat dins un circuit.
(astronomia) Movement, corsa reala o aparenta dels astres.
(analogia) Espandida de contunh d'unas causas.
Movement d’escorrement natural dins lo temps.
(filosofia) Continuïtat.
(sciéncia) Consequéncia logica, naturala normalament esperat o previsible.
Movement d’escorrement natural a l'encòp dins l’espaci e dins lo temps.
Desvolopament, encadenament, direccion que prenon unas causas, o que se lor balha.
Debanament d’un istòria.
Seguiga d’un afar.
Consequéncia previsibla.
(educacion) Periòde global dedicat a una matèria.
(metonimia) Contengut ensenhat pendent aquel periòde, leiçon.
(edicion) Tractat, publicacion, obratge dedicat a un ensenhament.
(finança) Validitat a un instant donar.
(per extension) Se dich dels escrichs o idèas qu circulan.
Credit donnat a aqueles escrichs o idèas
Alinhament, encadenament de contunh d’elements.
- cors d’assisa
(urbanisme) Passejada publica, situada dins la vila o pròche, sovent plantada d’arbres, e que s’espandís mai long que larg.