limit
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/li'mit/ França (Bearn) : escotar « limit »
Sillabas
li|mi|te
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| limit | limits |
| [liˈmit] | [liˈmits] |
limit masculin
- Restriccion ; punt real finit al delà de que se deu pas anar.
- Linha de marca naturalla o convenguda que servís a destriar un terren, un territòri, d’un terren, d’un territòri atenent o mejancièr.
- (figurat) Punt qu’una pensada, un sentiment, una accion que se pòt pas o que se vòl passar.
- Son ambicion es sens limits.
- Moment, l’edat al al delà de se pòt pas mai legalament exercir una foncion.
- Aténher lo limit d’edat.
- (topologia) Per una seguida d’un espaci topologic, element del quite espaci cap ont aquela seguida convergís; autrament dich, element tal que, per cada vesinatge d'aquel element, existís un reng a partir de que totes los tèrmes de la seguida apartenin a aquel vesinatge.
- Lo limit de la seguida reala definida per es .
- (analisi) Valor qu'una foncion es tan pròcha, en un punt o a l'infinit. Pòt eventualament èsser la quita valor de la foncion al quite punt.
- La foncion carrat a per limit 0 en 0.
