terren
Occitan
Etimologia
Del latin terrenum
Prononciacion
/teˈren/ França (Bearn) : escotar « terren »
Sillabas
ter|ren
Adjectiu
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
terren | terrens |
[terˈen] | [terˈrens] |
terren masculin
- Tèrra, sol considerat per çò qu'es de sa natura, de sa composicion, de sa forma.
- Espaci de tèrra, definit per son emplaçament o sas limitas.
- (per metonimia) Lòc ont se debana una accion.
- (geologia) Ensemble de diferents jaces de tèrra al vejaire de lor ancianetat e a lor natura.
- (figurat) Ensemble de factors propicis o nefasts a aquicòm.