arrestar
Occitan
Etimologia
- Del latin arrestare
Prononciacion
/arres'ta/
Sillabas
ar|res|tar
Vèrb
arrestar
- Empachar qualqu’un o quicòm de contunhar son desplaçament.
- Arrestar lo balancièr del relòtge.
- Empachar de se mòure ; estancar.
- Arrestar sa ment sus quicòm.
- (justícia) Prene e gardar presonièr.
- (figurat) Resòlvre una causa de biais individual o de concèrt amb d’autres, decidir.
- foguèt arrestat que se passarà pas pus per aquela carrièra.
- Arrestar una data : prene un rendètz-vos.
- (comptabilitat) Claure un compte
- (intransitiu) Acabar d’avançar.
- Disètz al condutor d’arrestar.
S'arrestar
- Acabar d’avançar.
- Arrestatz-vos.
- Tardar ; demorar un temps e s'encalar endacòm sens ne sortir.
- Nos arrestèrem una ora a çò d'el.
- Anar pas al fons de las causas, de sas idèas.
- S’arrestar a las aparéncias.
- Fixar son atencion sus…
- Après aver passat diferentas proposicions, s’arrestèt a la primièra.
Sinonims
Derivats
Parents
Traduccions
Empachar lo movement, fixar |
Prene e gardar presonièr, capturar |
Catalan
Etimologia
- Del latin arrestare
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « arrestar »
Prononciacion
- Oriental: [ərəsˈta]
- Occidental: nord-occidental [aresˈta], valencià [aresˈtaɾ]
Sillabas
ar|res|tar
Vèrb
arrestar
Espanhòl
Etimologia
- Del latin arrestare
Prononciacion
Veneçuèla : escotar « arrestar »
Prononciacion
/aresˈtaɾ/
Sillabas
ar|res|tar
Vèrb
arrestar
Portugués
Etimologia
- Del latin arrestare
Prononciacion
/ɐRɨʃˈtaɾ /
Sillabas
ar|res|tar
Vèrb
arrestar