Occitan

Etimologia

Del latin arrestare

Prononciacion

/arres'ta/

Sillabas

ar|res|tar

 Vèrb

arrestar

  1. Empachar qualqu’un o quicòm de contunhar son desplaçament.
    • Arrestar lo balancièr del relòtge.
  2. Empachar de se mòure ; estancar.
    • Arrestar sa ment sus quicòm.
  3. (justícia) Prene e gardar presonièr.
  4. (figurat) Resòlvre una causa de biais individual o de concèrt amb d’autres, decidir.
    • foguèt arrestat que se passarà pas pus per aquela carrièra.
    • Arrestar una data : prene un rendètz-vos.
  5. (comptabilitat) Claure un compte
  6. (intransitiu) Acabar d’avançar.
    • Disètz al condutor d’arrestar.

S'arrestar

  1. Acabar d’avançar.
    • Arrestatz-vos.
  2. Tardar ; demorar un temps e s'encalar endacòm sens ne sortir.
    • Nos arrestèrem una ora a çò d'el.
  3. Anar pas al fons de las causas, de sas idèas.
    • S’arrestar a las aparéncias.
  4. Fixar son atencion sus…
    • Après aver passat diferentas proposicions, s’arrestèt a la primièra.

Sinonims

Derivats

Parents

Traduccions

Empachar lo movement, fixar

Prene e gardar presonièr, capturar

Catalan

Etimologia

Del latin arrestare

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « arrestar »

Prononciacion

Oriental: [ərəsˈta]
Occidental: nord-occidental [aresˈta], valencià [aresˈtaɾ]

Sillabas

ar|res|tar

 Vèrb

arrestar

  1. Prene e gardar presonièr, capturar, arrestar

Espanhòl

Etimologia

Del latin arrestare

Prononciacion

Veneçuèla : escotar « arrestar »

Prononciacion

/aresˈtaɾ/

Sillabas

ar|res|tar

 Vèrb

arrestar

  1. Prene e gardar presonièr, capturar, arrestar

Portugués

Etimologia

Del latin arrestare

Prononciacion

/ɐRɨʃˈtaɾ /

Sillabas

ar|res|tar

 Vèrb

arrestar

  1. Prene e gardar presonièr, capturar, arrestar
  2. Organizar un embarg