armonic
Occitan
Etimologia
- Del latin harmonicus del grèc ancian ἁρμονικός relatiu a l'armonia.
Prononciacion
lengadocian, gascon /aɾmuˈnik/, provençau /aʀmoˈnik/
Sillabas
ar|mo|nic
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | armonic | armonics |
| [aɾmuˈnik] | [aɾmuˈniks] | |
| Femenin | armonica | armonicas |
| [aɾmuˈniko̞] | [aɾmuˈniko̞s] | |
armonica femenin
- (musica) Qu'a rapòrt amb l’armonia.
- (acostica) Tons parents entre eles, l’un avent engendrat los autres e totes presentant alara entre eles de relacions determinadas de nautor.
- (matematicas) Tres nombres son en proporcion armonica quand lo quocient entre lo primièr e lo segond es egal al quocient entre lo segond e lo tresen.
- (geometria) Quatre punts distincts alinhats A, B, C, D son en division armonica se e pas que se .
Sinonims
- Relatiu a l'armonia
Derivats
Derivats
Traduccions
|