armonica
 Veire tanben : armonicà
|
Occitan
Etimologia
- Del latin harmonicus del grèc ancian ἁρμονικός relatiu a l'armonia.
Prononciacion
lengadocian, gascon /aɾmuˈniko̞/, provençau /aʀmoˈnikə/
Sillabas
ar|mo|ni|ca
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| armonica | armonicas |
| [aɾmuˈniko̞] | [aɾmuˈniko̞s] |
armonica femenin
- Sons armonics engendrat pel son fondamental.
Forma d'adjectiu
armonica
- Femenin singular de armonic.