arròs

Occitan

Etimologia

Del latin ros, roris.

Prononciacion

/aˈrɔs/, /aˈrɔs/

Sillabas

a|rròs

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
arròs	arròses
[aˈrɔs]	[aˈrɔzes]

ròs masculin, (gascon)

1. Veire ròs

Variantas dialectalas

• ròs (gascon, lengadocian)

condensacion nacturn en general

• rosada (lengadocian, gascon, provençau)
• rosal (lengadocian)
• aiganha (lengadocian, provençau)
• aigatge (lengadocian)
• banhat (lengadocian)
• arrosada (gascon)

rosal del ser

• seren

alemand: Tau (de) masculin anglés: dew (en) binukid: hamug (bkd) breton: glizh (br) catalan: rosada (ca) femenin chèc: rosa (cs) danés: dug (da) comun espanhòl: rocío (es) masculin esperanto: roso (eo) estonian: kaste (et) finlandés: kaste (fi)

francés: rosée (fr) femenin istriòt: ruzada (ist) femenin, rozada (ist) femenin italian: rugiada (it) femenin neerlandés: dauw (nl) ongrés: harmat (hu) polonés: rosa (pl) portugués: orvalho (pt) masculin romanés: rouă (ro) femenin rus: роса (ru) femenin ucraïnian: роса (uk) femenin

Catalan

Etimologia

A partir de l'arab '.

Prononciacion

[ə'rɔs] (oriental), [a'rɔs] (occidental)

Sillabas

ar | ròs (2)

Nom comun

arròs masculin, pl. arrossos

Traduccions

• ris ^(oc)

Derivats

• arrossaire
• arrosser