Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *arrīpāre.

Prononciacion

/ariˈβa/

França (Bearn) : escotar « arribar »

Sillabas

ar | ri | bar (3)

 Vèrb

arribar

  1. Aténher sa destinacion, tocar lo tèrme del seu camin.
  2. Capitar de far quicòm.
  3. Per un eveniment, se produire.

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu arribar
Gerondiu arribant
Participi passat
singular plural
masculin arribat arribats
femenin arribada arribadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present arribi
arribe[N 1]
arribas arriba arribam arribatz arriban
Imperfach arribavi arribavas arribava arribàvem arribàvetz arribavan
Preterit arribèri arribères arribèt arribèrem arribèretz arribèron
Futur arribarai arribaràs arribarà arribarem arribaretz arribaràn
Condicional arribariái arribariás arribariá arribariam arribariatz arribarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present arribe arribes arribe arribem arribetz arriben
Imperfach arribèssi arribèsses arribès
arribèsse
arribèssem arribèssetz arribèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu arriba ! arribem ! arribatz !
Negatiu arribes pas ! arribem pas ! arribetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)