autonòme
Occitan
Etimologia
Del grèc ancian αὐτόνομος autonomos (« que se regís per sas pròpras leis »).
Prononciacion
/autu'nɔme/
Sillabas
au|to|nòm
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | autonòme | autonòmes |
[autu'nɔm] | [autu'nɔms] | |
Femenin | autonòma | autonòmas |
[autu'nɔmo̞] | [autu'nɔmo̞] |
autonòme
- Que depend pas dels autres per unas causas, que gausís d'autonomia.
- Organizacion que pòt prene d'esperela las sieunas decisions.
- Que fonciona sol