avilir

Occitan

Etimologia

De vil

Prononciacion

/aβiˈli/, /aβiˈli/ França (Bearn) : escotar « avilir »

Vèrb

avilir

1. Far venir vil, abjècte, mespresable.
2. Far baissar lo prètz cap res, despreciar

s'avilir

1. Venir vil, abjècte, mespresable.

Derivats

• avilissent
• aviliment

Variantas dialectalas

• envelir

Traduccions

alemand: entmachten (de) anglés: pervert (en), besmirch (en), vilify (en) basc: catalan: avilanir (ca), envilir (ca), envilanir (ca)

espanhòl: envilecer (es) francés: avilir (fr) italian: avvilire (it) portugués: aviltar (pt)

Francés

Etimologia

De vil

Prononciacion

França (Somain) : escotar « avilir »

Prononciacion

/aviliʁ/, /aviliʁ/

Vèrb

avilir

1. avilir ^(oc)