balancièr

Occitan

Etimologia

De balança

Prononciacion

/balanˈsjɛ/, /balanˈsjɛ/

Sillabas

ba|lan|cièr

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
balancièr	balancièrs
[balanˈsjɛ]	[balanˈsjɛs]

balancièr (lengadocian), masculin

1. Pèça qu'a un movement d’oscillacion e que servís à reglar lo movement general de las autras pèças d’una maquina.

balancièr (lengadocian), masculin (femenin: balancièra)

1. Mercadièra de balanças e peses, professional que règla las balanças.

Variantas dialectalas

• balancier (provençau)

Parents

• balança
• balançar
• balançament
• balançatge

Sinonims

• pendul
• volant
• contra-pes

Traduccions

alemand: Pendel (de), Perpendikel (de), Unruh (de) anglés: swing (en), pendulum (en), outrigger (en) basc: catalan: balancer (ca)

espanhòl: péndulo (es), balancín (es) francés: balancier (fr) italian: bilanciere (it) portugués: balanceiro (pt), balancim (pt)