Sard

Etimologia

De l'italian ancian ballacocco, eissit de l'arabi الْبَرْقُوق‏ (al-barqūq), del grèc bizantin βερικοκκίᾱ (berikokkíā), « albricotièr », eissit del grèc ancian πραικόκιον (praikókion), ultimament del latin tardiu (persica) praecocia.

Prononciacion

[?]

 Nom comun

barracoco masculin

  1. Albricòt.
  2. Albricotièr.

Variantas dialectalas

  • barracocu (Ollolai)
  • marracoco (Orgosolo), (Dorgali), (Irgoli), (Posada), (Lodè), (Siniscola), (Bitti), (Orosei), (Galtellì), (Torpè), (Orune)
  • pericoco (Ovodda)
  • piricoco (Paulilatino), (Oliena), (Gavoi), (Sorgono), (Tonara), (Fonni), (Laconi), (Atzara), (Allai), (Mamoiada)
  • piricocu (Iglesias), (Mogoro), Pirri), (Serramanna), (Milis), (Terralba), (Cagliari), (Quartucciu), (Decimomannu), (Nuraminis), (Villaputzu), (Collinas), (Loceri), (Quartu), (Gadoni), (Gonnesa)

Nòta

Forma del sard comun.

Referéncias