barracoen

Occitan

Etimologia

De barraca, pres au catalan, d'origina incertana, benlèu liat a l'ibèr barrum, «tèrragela».

Prononciacion

[bar'rakwɛ̃] (naut-lemosin)

Sillabas

bar | ra | coen (3)

Nom comun

Campament de nomades emb lurs barracas

Barracoens en Ireland

barracoen masculin

1. Persona nomada de sexe masculin (daus pòples sinte-manoish o gitan), que demòra tradicionalament dins un abitat nomade a traccion animala, apelat en nòrd-occitan barraca.

Sinonims

• barraquin
• gitan, gitano
• manoish
• bomian