beneitier
 Veire tanben : beneitièr
|
Occitan
Etimologia
De beneit « senhat » amb lo sufixe -ier.
Prononciacion
/benejˈtjej/
Sillabas
be | nei | tier
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : naut lemosin | |
| Singular | Plural |
| beneitier | beneitiers |
| [benejˈtjej] | [benejˈtjej] |
beneitier masculin (lemosin)
- Reli. Bacin emplit d'aiga senhada a fin de se senhar, dins una egleisia catolica.
Variantas dialectalas
- benechier (vivaroalpenc)
- benechièr (lengadocian)
- beneitièr (lengadocian)
- benetèir (auvernhat)
- benitèr (gascon)