Veire tanben : beneitièr
Un beneitier medievau

Occitan

Etimologia

De beneit « senhat » amb lo sufixe -ier.

Prononciacion

/benejˈtjej/

Sillabas

be | nei | tier

 Nom comun

Declinason
Dialècte : naut lemosin
Singular Plural
beneitier beneitiers
[benejˈtjej] [benejˈtjej]

beneitier masculin (lemosin)

  1. Reli. Bacin emplit d'aiga senhada a fin de se senhar, dins una egleisia catolica.

Variantas dialectalas

Traduccions