betum

Occitan

Betum natural

Etimologia

Del latin bitūmen.

Prononciacion

/beˈtyn/, /beˈtyn/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
betum	betums
[beˈtyn]	[beˈtyns]

betum masculin

1. (Quimia) Asfalt natural.
2. (per extension) Mescla d’idrocarburs d’origen naturala o pirogenica, o d’ambedoas origenas, que sovent s'i apond d'idrocarbonats, que se presenta jos forma liquida o solida.
3. (provençau) Varianta per beton.

Variantas dialectalas

• bitum

Derivats

• embetumar
• betumar

Parents

• bituminós

Traduccions

alemand: Bitumen (de) anglés: bitumen (en) basc: betuna (eu) catalan: betum (ca)

espanhòl: betún (es) francés: bitume (fr) italian: bitume (it) portugués: betume (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin bitūmen.

Prononciacion

/bəˈtum/, /bəˈtum/

Nom comun

betum masculin

1. Asfalt natural.
2. Ceratge per cauçadura.