bismut

Lo bismut (83) dins lo Tablèu periodic dels elements.

Occitan

Etimologia

D'origina pas segura, benlèu del nom alemand Wismuth, « massa blanca ».

Prononciacion

/bisˈmyt/, /bisˈmyt/

Nom comun

bismut masculin

Declinason
Singular	Plural
bismut	bismuts
[bisˈmyt]	[bisˈmyts]

1. (Quimia) Metal brasc, d’un blanc grisenc cap a rogenc e que se cristalliza aisidament, de simbòl Bi e de numèro atomic 83; aperten a la seria quimica dels metals paures.
2. (Per elipsi, medecina) Sal de bismut.

Traduccions

alemand: Bismut (de), Bismuth (de), Wismut (de) anglés: bismuth (en) basc: catalan: bismut (ca)

espanhòl: bismuto (es) francés: bismuth (fr) italian: bismuto (it) portugués: bismuto (pt)

Catalan

Etimologia

D'origina pas segura, benlèu del nom alemand Wismuth, « massa blanca ».

Prononciacion

/bizˈmut/, /bizˈmut/

Nom comun

bismut masculin

1. bismut ^(oc)