blasfemar

Occitan

Etimologia

Del latin blasphemare.

Prononciacion

/βlasfeˈma/, /βlasfeˈma/, provençau /blasfeˈma/, /blasfeˈma/ França (Bearn) : escotar « blasfemar »

Vèrb

blasfemar

1. Dire un blasfèmi o de blasfèmis, damnejar.
2. Otragjar Dieu per de blasfèmis.

Traduccions

alemand: lästern (de) anglés: blaspheme (en) basc: blasfematu (eu) catalan: blasfemar (ca)

espanhòl: blasfemar (es) francés: blasphémer (fr) italian: bestemmiare (it) portugués: blasfemar (pt)