brutitge
Occitan
Etimologia
Derivat de brut.
Prononciacion
/bɾyˈtid͡ʒe/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « brutitge »
Sillabas
bru | tit | ge (3)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
brutitge | brutitges |
[bɾyˈtid͡ʒe] | [bɾyˈtid͡ʒes] |
brutitge masculin
- Estat d'èsser brut.
Sinonims
Variantas dialectalas
- lordèra (gascon)