brut
Occitan
Etimologia
- (Adjectiu) Del latin brutus « pesuc, bruta, nèci, estupid, deseimat »
- (Nom) Del latin popular *brugere
Prononciacion
/'bɾyt/ , provençau /'bʀyt/
Sillabas
brut
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | brut | bruts |
['bɾyt] | ['bɾyts] | |
Femenin | bruta | brutas |
['bɾyto̞] | ['bɾyto̞s] |
brut
- Qu'es dins l’estat rufe tal que la natura lo produguèt.
- Se dich particularament per çò qu'es pas encara talhat, pas alisat.
- Un diamant brut.
- Beton brut de descofratge
- Per analogia, se dich tanben per lo biais d'anar, la ment, etc
- Aver de manièras brutas.
- En tèrmes d’agricultura, d’economia politica, de finança: la totalitat del produch, del ganh, etc. avant que sián levats los còsts, còst genarals, de percepcion, de produccion, de cultura, etc. S'opausa a net
- Produch brut.
- Malnet, lord, bochard
Derivats
Traduccions
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
brut | bruts |
['bɾyt] | ['bɾyts] |
brut masculin (gascon)
- Ensems de sons sens armonia
Variantas dialectalas
- bruch (lengadocian, provençau)
Traduccions
Catalan
Etimologia
Prononciacion
/ˈbɾut/
Sillabas
brut
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | brut | bruts |
Femenin | bruta | brutes |
brut
Francés
Etimologia
Prononciacion
/bʁyt/
- França (Somain) : escotar « brut »
Sillabas
brut
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | brut | bruts |
[bʁyt] | ||
Femenin | brute | brutes |
[bʁyt] |
brut
- Dins los senses 1 a 4: brut