Occitan

Etimologia

Benlèu de latin rūfus, «pelroge» puèi «pèl eriçada»

Prononciacion

/ˈɾyf/

Sillabas

ru|fe|oc

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin ruf rufes
[ˈɾyf] [ˈɾyfes]
Femenin rufa rufas
[ˈɾyfo̞] [ˈɾyfo̞s]

rufe

  1. Rugós, rude, raspós, aspre
  2. Rustre, grossièr

Derivats

Variantas dialectalas

 Forma de vèrb

rufe

  1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de rufar.
  2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de rufar.

Traduccions