grossièr

Occitan

Etimologia

De gròs.

Prononciacion

/ɣɾuˈsjɛ/, /ɣɾuˈsjɛ/, provençau /gʀuˈsjɛ/, /gʀuˈsjɛ/ França (Bearn) : escotar « grossièr »

Sillabas

gros|sièr

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	grossièr	grossièrs
	[ɣɾuˈsjɛ]	[ɣɾuˈsjɛs]
Femenin	grossièra	grossièras
	[ɣɾuˈsjɛɾo̞]	[ɣɾuˈsjɛɾo̞s]

grossièr

1. Qu’es pas fin, qu’es pas delicat.
2. Qu’es pas fach amb delicatesa o suènh.
3. (figurat) Qu'a de rudesa, que manca de cultura, d’educacion.
4. Malonèste, incivil.
5. (figurat) Çò que supausar fòrça ignorància, necitge, desrason o malbiais.

Sinonims

• lord

Antonims

• rafiat

Traduccions

alemand: barsch (de), grob (de), derb (de), rau (de), hart (de), taktlos (de), plump (de), unziemlich (de), unschicklich (de), ungehörig (de), ungebührlich (de), unanständig (de), rauh (de), roh (de) anglés: crude (en) basc: lakar (eu) catalan: cru (ca)

espanhòl: crudo (es), basto (es), tosco (es) francés: grossier (fr) italian: crudo (it) portugués: agreste (pt), grosseiro (pt), ríspido (pt), rude (pt), tosco (pt), impróprio (pt), inconveniente (pt), indecente (pt), agreste (pt), bronco (pt), cru (pt), rude (pt)