rudesa

Occitan

Etimologia

De rude.

Prononciacion

/ryˈðezo̞/, /ryˈðezo̞/, provençal /ryˈdezo̞/, /ryˈdezo̞/

Sillabas

ru|de|sa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rudesa	rudesas
[ryˈðezo̞]	[ryˈðezo̞s]

rudesa femenin

1. Caractèr de çò qu'es rude, ruf de tocar.
2. (figurat) Violéncia, impetuositat.
3. Caractèr de çò qu'es rigorós, penós.
4. Caractèr de çò que, per causa duresa, es tustant, desagradiu de veire, d'ausir, de legir, etc., en parlant de las causas.
5. (figurat) Caractèr de çò qu’es rude de ment, de caractèr, d’umor, de mena d’agir per unas gents.

Variantas dialectalas

• rudessa

Sinonims

• penibilitat
• rigor

Antonims

• doçor
• tendresa

Traduccions

alemand: Schroffheit (de), Zusammenhanglosigkeit (de) anglés: abruptness (en), rudeness (en) basc: catalan: rudesa (ca)

espanhòl: rudeza (es) francés: rudesse (fr) italian: rudezza (it) portugués: dureza (pt)

Catalan

Etimologia

De rude.

Prononciacion

[?]

Sillabas

ru|de|sa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rudesa	rudeses

rudesa femenin

1. rudesa ^(oc)