cabecièr
Occitan
Etimologia
D'una forma eissida del bas latin latin capĭtĭa, amb lo suffix -ièr.
Prononciacion
/kaβeˈsjɛ/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « cabecièr »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
cabecièr | cabecièrs |
[kaβeˈsjɛ] | [kaβeˈsjɛs] |
cabecièr masculin
- Cap de lièch.
- Coissin que se bota al cap del lèch.
Sinonims
Variantas dialectalas
- coishinèra (gascon)
- cabecèr (gascon)