camin de fèrre
Occitan
Etimologia
Compausat de camin, de, e fèrre, transposicion de l’italian ferrovia de meteis sens
Prononciacion
/kaˈmi‿'de‿'fɛrre/
Sillabas
ca | min | de | fe | rre
Locucion nominala
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| camin de fèrre | camins de fèrre |
| [kaˈmi‿'de‿'fɛrre] | [kaˈmis‿'de‿'fɛrre] |
camin de fèrre masculin
- Mòde de transpòrt guidat que de carregs, los trens, de veïculs, los vagons, circulan sus de vias ferradas constituidas de doas cordeladas de ralhs d’acièr pausats sus de travèrsas.