Occitan

Etimologia

Del latin cantāre.

Prononciacion

/kanˈta/

França (Bearn) : escotar « cantar »

Sillabas

can | tar (2)

 Vèrb

cantar (gascon), (lengadocian), (provençau)

  1. Produire de sons per inflexions melodiosas de la votz.

Variantas dialectalas

  • chantar (auvernhat), (lemosin), (vivaroaupenc)

Derivats

Traduccions

Conjugason

Gascon
Infinitiu cantar
Gerondiu cantant
Participi passat
singular plural
masculin cantat cantats
femenin cantada cantadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Present canti cantas canta cantam cantatz cantan
Imperfach cantavi cantavas cantava cantàvam cantàvatz cantavan
Preterit cantèi cantès cantè cantèm cantètz cantèn
Futur cantarèi cantaràs cantarà cantaram cantaratz cantaràn
Condicional cantarí cantarés cantaré cantarem cantaretz cantarén
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Present canti cantes cante cantem cantetz canten
Imperfach cantèssi cantèsses cantèsse cantèssem cantèssetz cantèssen
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Afirmatiu canta ! cantem ! cantatz !
Negatiu ne cantes pas ! ne cantem pas ! ne cantetz pas !
Lengadocian
Infinitiu cantar
Gerondiu cantant
Participi passat
singular plural
masculin cantat cantats
femenin cantada cantadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present canti
cante[N 1]
cantas canta cantam cantatz cantan
Imperfach cantavi cantavas cantava cantàvem cantàvetz cantavan
Preterit cantèri cantères cantèt cantèrem cantèretz cantèron
Futur cantarai cantaràs cantarà cantarem cantaretz cantaràn
Condicional cantariái cantariás cantariá cantariam cantariatz cantarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present cante cantes cante cantem cantetz canten
Imperfach cantèssi cantèsses cantès
cantèsse
cantèssem cantèssetz cantèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu canta ! cantem ! cantatz !
Negatiu cantes pas ! cantem pas ! cantetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

Del latin cantāre.

Prononciacion

/kənˈta/ (oriental central), /cənˈta/, /kənˈta/ (balear), /kanˈta/ (nòrd occidental), /kanˈtaɾ/ (valencian)

 Vèrb

cantar

  1. Cantar.

Conjugason

Catalan
Infinitiu cantar
Gerondiu cantant
Participi passat
singular plural
masculin cantat cantats
femenin cantada cantades
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu ell
ella
vostè
nosaltres
nosaltras
nós
vosaltres
vosaltras
vós
ells
ellas
vostès
Present canto cantes canta cantem canteu canten
Imperfach cantava cantavas cantava cantàvem cantàveu cantaven
Preterit cantí cantares cantà cantàrem cantàreu cantaren
Futur cantaré cantaràs cantarà cantarem cantareu cantaran
Condicional cantaria cantaries cantaria cantaríem cantaríeu cantaríen
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu ell
ella
vostè
nosaltres
nosaltras
nós
vosaltres
vosaltras
vós
ells
ellas
vostès
Present canti cantis canti cantem canteu cantin
Imperfach cantés cantessis cantés cantéssim cantéssiu cantessin
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
tu vostè nosaltres
nosaltras
nós
vosaltres
vosaltras
vós
vostès
Afirmatiu canta! canti! cantem! canteu! cantin!
Negatiu no cantis! no canti! no cantem! no canteu! no cantin!