cantar

Occitan

Etimologia

Del latin cantāre.

Prononciacion

/kanˈta/, /kanˈta/

França (Bearn) : escotar « cantar »

Sillabas

can | tar (2)

Vèrb

cantar (gascon), (lengadocian), (provençau)

1. Produire de sons per inflexions melodiosas de la votz.

Variantas dialectalas

• chantar (auvernhat), (lemosin), (vivaroaupenc)

Derivats

• cantaire

Traduccions

alemand: singen (de) anglés: to sing (en) armèni: երգել (hy) basc: abestu (eu), kantatu (eu) breton: kanañ (br) bulgar: пея (bg) catalan: cantar (ca) chèc: zpívat (cs) imperfectiu, zazpívat (cs) perfectiu danés: synge (da) espanhòl: cantar (es) esperanto: kanti (eo) francés: chanter (fr) francoprovençau/arpitan: chantar (frp) grèc: τραγουδώ (el) indonesian: bernyanyi (id)

gaelic irlandés: can (ga) islandés: syngja (is) noroèc: syngva (non) italian: cantare (it) ladin: cianté (lld) mongòl: дуулах (mn) maltés: kanta (mt) neerlandés: zingen (nl) ongrés: énekel (hu) polonés: śpiewać (pl) portugués: cantar (pt) romanés: a cânta (ro) sicilian: cantari (scn) suedés: sjunga (sv) ucraïnian: співати (uk)

Conjugason

Gascon

Infinitiu	cantar
Gerondiu	cantant
Participi passat
	singular			plural
masculin	cantat			cantats
femenin	cantada			cantadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	canti	cantas	canta	cantam	cantatz	cantan
Imperfach	cantavi	cantavas	cantava	cantàvam	cantàvatz	cantavan
Preterit	cantèi	cantès	cantè	cantèm	cantètz	cantèn
Futur	cantarèi	cantaràs	cantarà	cantaram	cantaratz	cantaràn
Condicional	cantarí	cantarés	cantaré	cantarem	cantaretz	cantarén
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	canti	cantes	cante	cantem	cantetz	canten
Imperfach	cantèssi	cantèsses	cantèsse	cantèssem	cantèssetz	cantèssen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Afirmatiu	—	canta !	—	cantem !	cantatz !	—
Negatiu	—	ne cantes pas !	—	ne cantem pas !	ne cantetz pas !	—

Lengadocian

Infinitiu	cantar
Gerondiu	cantant
Participi passat
	singular			plural
masculin	cantat			cantats
femenin	cantada			cantadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	canti cante	cantas	canta	cantam	cantatz	cantan
Imperfach	cantavi	cantavas	cantava	cantàvem	cantàvetz	cantavan
Preterit	cantèri	cantères	cantèt	cantèrem	cantèretz	cantèron
Futur	cantarai	cantaràs	cantarà	cantarem	cantaretz	cantaràn
Condicional	cantariái	cantariás	cantariá	cantariam	cantariatz	cantarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	cante	cantes	cante	cantem	cantetz	canten
Imperfach	cantèssi	cantèsses	cantès cantèsse	cantèssem	cantèssetz	cantèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	canta !	—	cantem !	cantatz !	—
Negatiu	—	cantes pas !	—	cantem pas !	cantetz pas !	—
Nòtas

Catalan

Etimologia

Del latin cantāre.

Prononciacion

/kənˈta/, /kənˈta/ (oriental central), /cənˈta/, /cənˈta/, /kənˈta/, /kənˈta/ (balear), /kanˈta/, /kanˈta/ (nòrd occidental), /kanˈtaɾ/, /kanˈtaɾ/ (valencian)

Vèrb

cantar

1. Cantar.

Conjugason

Catalan

Infinitiu	cantar
Gerondiu	cantant
Participi passat
	singular			plural
masculin	cantat			cantats
femenin	cantada			cantades
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	ell ella vostè	nosaltres nosaltras nós	vosaltres vosaltras vós	ells ellas vostès
Present	canto	cantes	canta	cantem	canteu	canten
Imperfach	cantava	cantavas	cantava	cantàvem	cantàveu	cantaven
Preterit	cantí	cantares	cantà	cantàrem	cantàreu	cantaren
Futur	cantaré	cantaràs	cantarà	cantarem	cantareu	cantaran
Condicional	cantaria	cantaries	cantaria	cantaríem	cantaríeu	cantaríen
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	ell ella vostè	nosaltres nosaltras nós	vosaltres vosaltras vós	ells ellas vostès
Present	canti	cantis	canti	cantem	canteu	cantin
Imperfach	cantés	cantessis	cantés	cantéssim	cantéssiu	cantessin
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	—	tu	vostè	nosaltres nosaltras nós	vosaltres vosaltras vós	vostès
Afirmatiu	—	canta!	canti!	cantem!	canteu!	cantin!
Negatiu	—	no cantis!	no canti!	no cantem!	no canteu!	no cantin!