caprici

Occitan

Etimologia

Manlèu del italian capriccio

Prononciacion

/kap'ɾisi/, /kap'ɾisi/ França (Bearn) : escotar « capici »

Sillabas

cap|ri|ci

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
caprici	capricis
[kap'ɾisi]	[kap'ɾisis]

caprici masculin

1. Volontat impensada, subta e passadissa.
   • Subir los capricis de la politica de dictator.
2. Fantasiá.
3. Sentiment d´afeccion per qualqu’un o per quicòm, qu'espelís subte e que dura pas.
4. (figurar) Irregularitat dels cambiaments qu´unas causas son subjèctas.
   • Los capricis del sòrt, de la fortuna.
5. Plors e brams d'un enfant qu´encontra pas çò que vòl o que quicòm se passa pas coma li cal.
   • Mon filh faguèt un caprici que volgava la joguina que li ai pas crompada.

Sinonims

• tintaina
• fantasiá

Traduccions

alemand: Laune (de) Capriccio (de) anglés: caprice (en) catalan: capritx (ca), caprici (ca) espanhòl: Capricho (es)

francés: caprice (fr) italian: capriccio (it) basc: kapritxoa (eu) portugués: capricho (pt)

Catalan

Etimologia

Manlèu del italian capriccio

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « caprici »

Prononciacion

[?]

Sillabas

cap|ri|ci

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
caprici	capricis

caprici masculin

1. Forma culta per capritx, caprici ^(oc)