carbonièr
Occitan
Etimologia
Del bas latin carbonarius.
Prononciacion
- lengadocian /kaɾβuˈnjɛ/
Sillabas
car|bo|nièr
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
carbonièr | carbonièrs |
[kaɾβuˈnjɛ] | [kaɾβuˈnjɛɾs] |
carbonièr (lengadocian); masculin, (femenin: carbonièra)
- Persona que fabrica o vend de carbon.
- Minaire d'una mina de carbon.
- (Marina) Nau adobada pel transpòrt del carbon.
- (ictiologia) Peisson carbonièr (Pollachius virens)
Variantas dialectalas
- carboèr / carboaire (gascon)
- carbonier (provençau)
- charbonièr (vivaroaupenc, auvernhat)
Sinonims
- bonhat (pejoratiu)
Traduccions
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | carbonièr | carbonièrs |
[kaɾβuˈnjɛ] | [kaɾβuˈnjɛɾs] | |
Femenin | carbonièra | carbonièras |
[kaɾβuˈnjɛɾo̞] | [kaɾβuˈnjɛɾo̞s] |
carbonièr (lengadocian)
- Relatiu al carbon, que produch de carbon.
- (marina) Relatiu a la nau que transpòrta de carbon.