carraunha
Occitan
Etimologia
Del latin vulgar *carōnĕa, derivat de caro « carn ».
Prononciacion
/kaˈrawɲo/
Sillabas
car | rau | nha (3)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| carraunha | carraunhas |
| [kaˈrawɲo] | [kaˈrawɲos] |
carraunha femenin
- Còs d'un animal mòrt abandonat que comença de se poirir.
- (Fig.) (Pejoratiu) Femna gorrina o marrida.
- (Depreciatiu) Ipocrit, canhós, peresós.
Derivats
Variantas dialectalas
- carraunhada
- carònha
- caronha (lengadocian), (gascon)
- carronha (gascon)
- charonha (lemosin), (vivaroalpenc)