castèl

Veire tanben : castel

Castèl de Rastinhac (Perigòrd), modèl probable de l'Ostal Blanc (White House) de Washington als Estats Units.

Occitan

Etimologia

Del latin castĕllum, forma diminutiva de castrum.

Prononciacion

/kasˈtɛl/, /kasˈtɛl/

Lengadocian : escotar « castèl »

Sillabas

cas | tèl (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
castèl	castèls
[kasˈtɛl]	[kasˈtɛls]

castèl masculin (lengadocian)

1. Edifici fortificat generalament situat sus un puèg.
2. Fortalesa.
3. Ostal bèl senhoral.
   • Un senhor de la Vaunaja, en se retirant un ser a son castèl, ausiguèt, a dis cents passes davant el, un òme que s’escanava en cantant, e en repetissent a tot moment, « La bona aventura ! ve ! la bona aventura ». (Joan Baptista Fabre, Istòria de Joan-l’an-pres, adaptacion a la grafia classica per Patric Sauzet, 1988, CRDP Montpelhièr)

Variantas dialectalas

• castèu (provençal)
• castèth (gascon)
• chastèl (auvernhat)
• chasteu (lemosin)
• chastèu (vivaroalpenc)

Traduccions

alemand: Burg (de) femenin anglés: castle (en) armèni: azèri: qala (az) basc: gaztelu (eu) breton: kastell (br) bulgar: catalan: castell (ca) chèc: hrad (cs) danés: slot (da) eslovac: hrad (sk) eslovèn: grad (sl) espanhòl: castillo (es) esperanto: kastelo (eo) estonian: finlandés: francés: château (fr) francoprovençau/arpitan: châtél (frp)

grèc: κάστρο (el) neutre ido: indonesian: islandés: kastali (is) italian: castello (it) lituanian: pilis (lt) neerlandés: kasteel (nl), burcht (nl) norvegian: ongrés: vár (hu) polonés: zamek (pl) portugués: castelo (pt) romanés: castel (ro) rus: замок (ru) sicilian: casteddu (scn) suedés: slott (sv), borg (sv) turc: kale (tr) ucraïnian: замок (uk)