cintrar

Occitan

Etimologia

Du latin cingere (« cénher, enrodar »).

Prononciacion

/sinˈtɾa/, /sinˈtɾa/, provençau /sinˈtʀa/, /sinˈtʀa/

Vèrb

cintrar

1. (arquitectura) Bastir en cindre, far un obratge en cindre.
2. (per extension) Donar a quicòm la forma d'un cindre

Variantas dialectalas

• cindrar

Traduccions

alemand: Bogen (de) anglés: cinch (en) basc: catalan: cintrar (ca)

espanhòl: abovedar (es), arquear (es) francés: cintrer (fr) italian: curvare (it), arcare (it) portugués: cimbrar (pt)

Catalan

Etimologia

Du latin cingere (« cénher, enrodar »).

Prononciacion

Oriental /sinˈtɾa/, /sinˈtɾa/

Occidental: nord-occidental /sinˈtɾa/, /sinˈtɾa/, valencian /sinˈtɾaɾ/, /sinˈtɾaɾ/

Vèrb

cintrar

1. cintrar ^(oc)