circulara

Veire tanben : circularà

Occitan

Etimologia

Del latin circulari de circulus « cercle ».

Prononciacion

/siɾkyˈlaro̞/, /siɾkyˈlaro̞/ França (Bearn) : escotar « circulara »

Sillabas

cir|cu|la|ra

Nom comun

circulara femenin

1. Letra reproducha e mandada en tant exemplars que de destinataris amb lo meteis objècte.
   • Mandèt una circulara a totes sos correspondents.
   • Circulara ministeriala.

Traduccions

alemand: kreisförmig (de) anglés: circular (en) basc: zirkularra (eu) catalan: circular (ca)

espanhòl: circular (es) francés: circulaire (fr) italian: circolare (it) portugués: circular (pt)

Forma d'adjectiu

circulara

1. Femenin singular de circular.