Occitan

Etimologia

De civil, amb lo sufixe -izar.

Prononciacion

/si.βi.li'zɔ/

ci | vi | li | zar (4)

 Vèrb

civilizar

  1. Far disciplinat e sociable un pòble que viu a l’estat fèr.
    • Lo comèrci dels grècs civilizèt los barbars.
  2. (Familiar) Far mai agradiu, de mòdes mai doces.
    • Aqueste òme se civiliza.

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu civilizar
Gerondiu civilizant
Participi passat
singular plural
masculin civilizat civilizats
femenin civilizada civilizadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present civilizi
civilize[N 1]
civilizas civiliza civilizam civilizatz civilizan
Imperfach civilizavi civilizavas civilizava civilizàvem civilizàvetz civilizavan
Preterit civilizèri civilizères civilizèt civilizèrem civilizèretz civilizèron
Futur civilizarai civilizaràs civilizarà civilizarem civilizaretz civilizaràn
Condicional civilizariái civilizariás civilizariá civilizariam civilizariatz civilizarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present civilize civilizes civilize civilizem civilizetz civilizen
Imperfach civilizèssi civilizèsses civilizès
civilizèsse
civilizèssem civilizèssetz civilizèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu civiliza ! civilizem ! civilizatz !
Negatiu civilizes pas ! civilizem pas ! civilizetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Espanhòl

Etimologia

De civil, amb lo sufixe -izar.

Prononciacion

[?]

ci | vi | li | zar (4)

 Vèrb

civilizar

  1. civilizar

Portugués

Etimologia

De civil, amb lo sufixe -izar.

Prononciacion

[?]

ci | vi | li | zar (4)

 Vèrb

civilizar

  1. civilizar