clochier
Occitan
Etimologia
Dau bas latin clocca atestat au segle VII, que ven dau gallés *clocca (clòcha / cluecha, campana)
Prononciacion
/kluʧjɛ'/ (nau-lemosin) / /kluʧi/ (est naut-lemosin)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
clochier | clochiers |
[kluʧjɛ] | [kluʧjɛ] |
clochier masculin (auvernhat), (lemosin), (vivaroaupenc)
- Arquit. Torn de 'na egleisa ente i son suspendudas las clochas.
Variantas dialectalas
Vejatz tanben
Traduccions
|